 | Za czym kolejka ta stoi (...) Na co w kolejce tej czekasz (...) Co kupisz gdy dojdziesz (...) Co przyniesiesz do domu (...) |
(...)Było ciemno Więc niewiele co widziałem I pamiętam też niewiele Było ciemno Wiem, że z pochyloną głowa stałem, tak jak stoi się w kościele (...) "Podejdź bliżej", więc podszedłem jak skruszony obywatel do przedstawiciela władzy "Podejdź bliżej", Już wiedziałem, że ucieczka błyskawiczna tu niczemu nie zaradzi Wiec podszedłem, posłuchałem (...) "Ty, to masz szczęście, że w tym momencie, żyć Ci przyszło, w kraju nad Wisłą… Ty, to masz szczęście… |  | >
"Tango na Głos, Orkiestrę i jeszcze jeden Głos" - to piosenka z repertuaru Maryli Rodowicz (autor Grzegorz Tomczak). | |
| Było ciemno Więc niewiele co widziałem I pamiętam też niewiele Było ciemno Wiem, że z pochyloną głowa stałem, tak jak stoi się w kościele A wiec stałem, nie widziałem, było ciemno, lecz słyszałem wciąż Ten głos… "Podejdź bliżej", więc podszedłem jak skruszony obywatel do przedstawiciela władzy "Podejdź bliżej", Już wiedziałem, że ucieczka błyskawiczna tu niczemu nie zaradzi Wiec podszedłem, posłuchałem Było ciemno, lecz słyszałem wciąż Ten głos, ten głos, ten głos! To nie wróg był, bo głos cichy i subtelny, ale polski i nieskazitelny To nie wróg był, ten by zaraz, mnie zapytał czy mój światopogląd celny Wiec to nie był wróg na pewno, bo nad głowa, tuż nade mną, wciąż słyszałem ten głos,ten głos, ten głos… "Ty, to masz szczęście, że w tym momencie, żyć Ci przyszło, w kraju nad Wisłą… Ty, to masz szczęście… Twój kraj szczęśliwy, piękny, prawdziwy, Ludzie uczynni, w sercach niewinni… Twój kraj szczęśliwy…" | Było ciemno, więc nie mogłem stwierdzić, komu pomyliły się epoki lub stulecia, Było ciemno, może to Mickiewicz jaki, bo tak zgrabnie romantyczna wiarę krzesał, Chyba niezorientowany, bo w tym kraju, tak kochanym, dawno nie był już widziany Może Norwid, bo cos plótł, że łza gdzieś znad planety spada i groby przecieka, Ale skąd by, skąd by wiedział, że na jego słowa ktoś tu jeszcze może czekać Teraz w modzie nie Norwidy, filozofów okryj winy. Więc czyj ten głos, ten głos, ten głos! Było ciemno i sam nie wiem jak do domu wprost doszedłem i do siebie Było ciemno, a ja czułem się jak w niebie, lecz dlaczego nie wiem, nie wiem Z pochylona głową stałem Wierzcie, ja nie zwariowałem, Lecz jak dziecko powtarzałem ten głos, ten głos, ten głos Ja to mam szczęście, że w tym momencie żyć mi przyszło, w kraju nad Wisłą… Ja, to mam szczęście… Mój kraj szczęśliwy, piękny, prawdziwy, Ludzie uczynni, w sercach niewinni… Mój kraj szczęśliwy Ja, to mam szczęście… że w tym momencie żyć mi przyszło w kraju nad Wisłą… Ja, to mam szczęście… Ja, to mam szczęście… że w tym momencie żyć mi przyszło, w kraju nad Wisłą Ja, to mam szczęście… |
"Psalm stojących w kolejce" - piosenka z repertuaru Krystyny Prońko - tutaj Teatr Buffo. Muz. Wojciech Trzciński, sł. Ernest Bryll | Za czym kolejka ta stoi Po szarość, po szarość, po szarość Na co w kolejce tej czekasz Na starość, na starość, na starość Co kupisz gdy dojdziesz Zmęczenie, zmęczenie, zmęczenie Co przyniesiesz do domu Kamienne zwątpienie Bądź jak kamień, stój, wytrzymaj. Kiedyś te kamienie drgną I Polecą jak lawina Przez noc, przez noc, przez noc. Bądź jak kamień, stój, wytrzymaj. Kiedyś te kamienie drgną I polecą jak lawina Przez noc, przez noc, przez noc. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz