W rolach głównych występują: # Piotr Adamczyk - Fryderyk Chopin # Danuta Stenka - George Sand # Adam Woronowicz - Maurice Sand, syn George # Sara Müldner - Solange w dzieciństwie # Bożena Stachura - Solange Sand, córka George # Michał Konarski - Franciszek Liszt # Jerzy Zelnik - Mikołaj, ojciec Chopina # Jadwiga Barańska - Justyna, matka Chopina # Janusz Gajos - wielki książę Konstanty # Maria Gładkowska - wielka księżna Julia # Anna Korcz - baronowa Rothschild # Marian Opania - służący Jan Jerzy Maksymiuk - muzyka (aranżacje dzieł Fryderyka Chopina) |   |
"Chopin. Pragnienie miłości" – to polski dramat biograficzny opowiadający o losach miłości Fryderyka Chopina do francuskiej pisarki George Sand. Nie jest to jednak jedyny wątek miłosny, jedyne pragnienie miłości przedstawione w tym filmie.
Trudna i niezwykle waleczna jest również miłość do Chopina młodej i pięknej córki G. Sand - Solange. Na uwagę zasługuje również zachowanie drugiego dziecka G.Sand -syna Maurycego - zazdrosnego, zadufanego w sobie nieudacznika. Ale po kolei ...
"Filmowa opowieść o Fryderyku Chopinie rozpoczyna się na ulicach Warszawy. Jest mglista noc, ulicami miasta pędzi kareta. To adiutant Wielkiego Księcia Konstantego jedzie po młodego Fryderyka, który - jako jedyny - jest w stanie uspokoić napad szału dyktatora. Młody kompozytor posłusznie jedzie do Belwederu i swoją grą koi nerwy Konstantego. Chopin nienawidzi Moskala, ale ulega prośbom ojca, który liczy na stypendium artystyczne dla syna fundowane przez carskiego namiestnika. W końcu i syn, i ojciec zbuntują się - Fryderyk nie będzie więcej grał dla Konstantego. Stypendium zostanie cofnięte, ale za pieniądze przeznaczone na posagi swoich dwóch sióstr: Izabeli i Ludwiki, Fryderyk i tak wyjedzie do Paryża. W kraju jest coraz niebezpieczniej, zbliża się czas powstania listopadowego, dla chorowitego artysty to najwyższy czas na wyjazd: "Musimy jak najszybciej wyprawić Fryderyka z kraju" - mówi Albert, przyjaciel i konspirator. "W Paryżu, w stolicy sztuki więcej zrobi dla sprawy Polski grając w najlepszych salach koncertowych i wydając swoje utwory, niż tu, na barykadach powstańczych z karabinem w ręku." - dodaje Albert. W Paryżu jednak nikt na Fryderyka nie czeka. Żyje więcej niż skromnie. Przez pierwsze lata nie udaje mu się zaciekawić żadnego wydawcy swoimi kompozycjami. Nie ma koncertów ani uczniów. Pieniądze z Polski powoli się kończą. Jest już rok 1832, rok po krwawym stłumieniu powstania i przybyciu do Paryża Wielkiej Emigracji. Chopin nadal jest nikim w Paryżu - czyżby zawiódł pokładane w nim nadzieje rodziny, przyjaciół, narodu? Z pomocą przychodzi Albert, który po powstaniu znalazł się w Paryżu i dzięki swoim kontaktom organizuje Fryderykowi koncert u baronowej Rothschild, na którym po raz pierwszy zaprezentowana zostaje jego muzyka towarzyskiej i kulturalnej elicie Paryża. Jego etiudy gra sam Ferenc Liszt, najgłośniejszy wówczas pianista Europy. Obaj kompozytorzy zostają zresztą od razu serdecznymi przyjaciółmi. "Myślę, że tym razem Paryż go zapamięta" - mówi baronowa. I zapamiętał. Od tego koncertu, a zwłaszcza po następnym, na który został zaproszony w konsekwencji tego pierwszego - w najlepszej sali koncertowej Paryża, sali Pleyela - sława Chopina będzie rosła, osiągając niespotykany dotąd poziom. Chopin stał się w ciągu kilku zaledwie sezonów prawdziwym gwiazdorem scen koncertowych i salonów. Zaczęto go wydawać, miał wielu uczniów, zapraszano go do najlepszych domów, diametralnie zmieniła się jego sytuacja materialna i towarzyska. Inną sławą Paryża, z racji swoich niezwykle popularnych książek, ale i niekonwencjonalnego trybu życia i bycia, jest George Sand, która właśnie wygrała proces ze swoim byłym mężem o prawo do wychowywania dzieci oraz letniej posiadłości w Nohant. Madame Sand przyjęła męskie imię, czasem nosi męskie stroje i namiętnie pali cygara. Sławne są jej podboje miłosne: Musset, Flaubert, Liszt, najsławniejsi artyści epoki. Teraz przyszła kolej na Chopina, który króluje w paryskich salonach. Fryderyk nie cierpi na brak zainteresowania ze strony dam, choć właśnie zerwane zostały jego zaręczyny z Marią Wodzińską, której rodzice uznali związek córki z muzykiem, w dodatku chorowitym, za mezalians. Pierwsze wrażenie, jakie robi George na Chopinie po spotkaniu w salonie Liszta, jest zdecydowanie negatywne. "Cóż za antypatyczna kobieta" - napisze Fryderyk o Sand. W dodatku znacznie starsza od niego. Jednak George nie daje za wygraną. Pokochała Fryderyka i tak łatwo z niego nie zrezygnuje. "... - cytat pochodzi ze strony www.filmpolski.pl
Film niewątpliwie opowiada o miłości, ale myli się ten, kto myśli, że jest to filmowy romans, a kompozytor F. Chopin - amantem.
Film ukazuje dramat człowieka genialnego, wrażliwego i szukającego zrozumienia w świecie pozbawionym wrażliwości i prawdziwej miłości.
Kolejną bardzo ważną rzeczą ukazaną w filmie jest inspiracja folklorem i tęsknota kompozytora za ojczyzną - Polską.
A teraz posłuchajmy chyba najbardziej charakterystycznego utworu z filmu.
Walc a=moll F.Chopina
... i przepięknej piosenki Edyty Geppert, która nagrała piosenkę "Na Krakowskim czy w Nohant" do filmu "Chopin, pragnienie miłości" .
Znacie tę muzykę? ;)
| Na Krakowskim czy w Nohant sł. Wojciech Młynarski muz. Fryderyk Chopin Na Krakowskim czy w Nohant Wszędzie błysk nadziei taki sam Że wzajemna miłość w nas Przerwie niekochania czas Na długich listach ślady łez A pragnienie to tak silne jest By fatalna prysła nić Żeby kochanym być Czy na wierzby witkach mazowiecki wiatr O świtaniu dnia swą melodię gra Czy noc nad Majorką wdziewa czarny płaszcz Smutek jedną ma twarz Kiedy ci odmawia świat miłości tej Ty wciąż bardziej chcesz, bardziej pragniesz jej Oddałbyś winnice najwspanialszych nut Za czułości choć łut Na Krakowskim czy w Nohant Z tym pytaniem zawsze będziesz sam Kiedy świata pytasz się Czemu kochasz mnie tak źle W ust kąciku łza i sól W sercu ciemny niespełnienia ból I nie cieszy sławy smak Czemu tak? Dlaczego tak? Na Krakowskim czy w Nohant Wszędzie błysk nadziei taki sam Że wzajemna miłość w nas Przerwie niekochania czas W sercu tłucze się jak ptak Pragnienie silne tak I wciąż tej miłości, serca wzajemności Będzie ci do szczęścia brak Czemu tak? Dlaczego tak? |
Żródło:
www.filmpolski.pl
www.filmweb.pl
pl.wikipedia.org
www.stopklatka.pl
www.bryk.pl
www.youtube.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz